woensdag 27 mei 2009

Portretten nachtwaker



Kritiek Bas, zaterdag 16 mei

Op zaterdag 16 mei heb ik voor het eerst mijn foto's aan Bas laten zien. Ik heb een combinatie van verschillende foto's laten zien van zowel de serie tijdens de nacht in de lege parkeergarage alsook de foto's die ik tijdens de dag heb gemaakt. Bas had een aantal goede kritieken waar ik op kan letten in het vervolg van het project. Sommige van de foto's die ik 's nachts had gemaakt leken te fotografisch, en niet meer het perspectief van de nachtwaker.

Welke nachtwaker gaat tijdens zijn werk op de grond liggen om een foto te maken?
De foto's van de luxaflex die dichtgaan kunnen volgens Bas beperkt worden tot twee, open en dicht.

Verder ik met Bas gesproken dat er voor mijn gevoel iets ontbreekt. Ik heb dan wel de foto's van de saaie nacht en de slapeloze dag, maar ik heb nog een verbindend element nodig. Ik wil portretten maken van de nachtwaker waarop te zien is dat hij gebroken uit bed komt. Bas gaf hierbij als tip aan dat ik wederom moet opletten met het perspectief van de nachtwaker. Het moet aan de foto's te zien zijn dat ze genomen kunnen zijn door de nachtwaker.
Tot slot heb ik ook nog mijn lichtbak idee voorgelegd. Bas gaf hierbij nog als tip dat het misschien interessant is om de lichtbakken te doen lijken op bewakingsmonitors die door de nachtwakers zelf gebruikt worden.

Dag 01

Na mijn bezoeken aan de parkeergarage ben ik begonnen aan het fotograferen van de dag van een nachtwaker. 's Nachts werkt hij in de lege parkeergarage en overdag slaapt hij. Althans dat probeert de nachtwaker. Uit mijn vooronderzoekje is gebleken dat 's nachts werken tot slaapritmestoornissen kan leiden. Dit laatste wil ik graag in mijn dagboek vertellen. Het saaie leven leidt tot een slaapritmestoornis en tot een verslechtering van de persoonlijke staat van zijn. Tijdens het fotograferen van de dag heb ik het volgende gedaan. Ik heb een apparte kamer ingericht als slaapkamer en ben de gehele dag in bed gaan liggen. Ik ben gaan fotograferen wat ik zou doen als ik wakker zou liggen. Ronddraaien in bed, waterhalen, naar het plafond staren en naar de klok kijken. De klok speelt in mijn optiek een prominente rol omdat deze de nadruk op het wakker liggen kan leggen.



Naast voorgaande foto's heb ik een sequentie gemaakt van foto's die het dichtdoen van de gordijnen laat zien.


Bovenstaande foto's laten het dagje slapeloosheid zien. Over een aantal dingen ben ik nog niet echt tevreden. Enkele foto's zijn lichter dan anderen. Hierdoor is het mij nog niet echt gelukt om het half licht/half duister weer te geven. Ook ben ik nog aan het nadenken hoe ik de foto's wil rangschikken en welke foto's ik dus nog moet toevoegen.
Ik ga in ieder geval nog een keer een dag de slapeloze uithangen om te kijken of ik nog met ander materiaal kan komen.

Ondertussen ben ik ook aan het nadenken over mijn presentatie vorm.
Optie 1: Boekje met een serie foto's die de nadruk leggen op de sleur en saaiheid.
Optie 2: Een sequentie foto's maken in premiere waarin wederom de sleur en saaiheid centraal staat. Hier kan ik dan geluiden onder monteren. Bv. geluiden uit de parkeergarage maar ook geluiden die je overdag hoort als je niet kunt slapen.
Optie 3: Lichtbakken maken met daarop een niet narratieve serie die ik in een zwarte ruimte presenteer. Begeleidt door het montone geluid van het ventilatie systeem van de parkeergarage.
Het laatste idee heeft mijn voorkeur. Ik denk dat de donkere ruimte en het geluid de sfeer van de foto's kunnen versterken. Een poging om de kijker mee te nemen in de wereld van de nachtwaker...

zondag 24 mei 2009

Garage 03

Tijdens mijn derde bezoek aan een parkeergarage heb ik mijn kritieken en tips uit de voorgaande les meegenomen in wat ik ben gaan fotograferen. Een aantal foto's leggen wederom de leegte vast terwijl andere foto's juist symbool staan voor het werk. De lege beeldschermen waar de tijd in voorbij gaat, het computerscherm waar de nachtwaker "geen bijzonderheden" in typt belichamen voor mij dit werk. De foto's van de lege garage in combinatie met de lege schermen en het computerbeeld neem ik mee in mijn verhaal.




De eerste foto laat het laatste drukke moment van de avond zien. Daarna begint de leegte. De nachtwaker loopt zijn rondje en doet voor de rest vrij weinig. Op dit moment twijfel ik tussen chronologie, narratief of juist non-narratief. Een nadeel van een narratieve serie kan zijn dat het te uitleggerig wordt. Non-narratief zou echter ook te weinig info kunnen geven. Ik wil de kijker van mijn serie een inkijk geven in dit leven. De saaiheid moet voor mijn gevoel centraal staan. Wat de kijker daar verder mee doet qua mening wil ik graag aan de kijker zelf over laten. Hoe ga ik dit doen? Stof tot nadenken....