Garage 03

Tijdens mijn derde bezoek aan een parkeergarage heb ik mijn kritieken en tips uit de voorgaande les meegenomen in wat ik ben gaan fotograferen. Een aantal foto's leggen wederom de leegte vast terwijl andere foto's juist symbool staan voor het werk. De lege beeldschermen waar de tijd in voorbij gaat, het computerscherm waar de nachtwaker "geen bijzonderheden" in typt belichamen voor mij dit werk. De foto's van de lege garage in combinatie met de lege schermen en het computerbeeld neem ik mee in mijn verhaal.




De eerste foto laat het laatste drukke moment van de avond zien. Daarna begint de leegte. De nachtwaker loopt zijn rondje en doet voor de rest vrij weinig. Op dit moment twijfel ik tussen chronologie, narratief of juist non-narratief. Een nadeel van een narratieve serie kan zijn dat het te uitleggerig wordt. Non-narratief zou echter ook te weinig info kunnen geven. Ik wil de kijker van mijn serie een inkijk geven in dit leven. De saaiheid moet voor mijn gevoel centraal staan. Wat de kijker daar verder mee doet qua mening wil ik graag aan de kijker zelf over laten. Hoe ga ik dit doen? Stof tot nadenken....